Eerste en Tweede Paasdag worden altijd op een zondag en de maandag gevierd. Pasen valt jaarlijks tussen 22 maart en 25 april op de eerste zondag (en maandag) na de volle maan na het begin van de lente.
Het christendom is met name gebaseerd op het leven en lijden Γ©n de opstanding uit de dood van Jezus Christus. Pasen is de belangrijkste christelijke feestdag. Men viert de opstanding van Jezus uit de dood nadat hij op Goede Vrijdag gestorven is.
Christenen herdenken met Pasen de herrijzenis van Jezus uit het graf, op de derde dag na zijn kruisiging. In veel kerken wordt in de nacht van Stille Zaterdag op Paaszondag een wake gehouden. Aan het einde van deze wake wordt de Paasdag met feestelijk gezang begroet.
Pasen valt niet elk jaar op dezelfde zondag, maar op de eerste zondag die volgt op de volle maan na het begin van de lente.
Bij katholieke christenen is Pasen ook het eind van de vastenperiode die begon met 
Carnaval. Vasten kom je in Nederland niet meer zoveel tegen.
Pasen was vroeger ook een seizoensgebonden landbouwfeest. Het markeerde het begin van de lente en het einde van een tijd van schaarste, die heerste als de voorraden van de winter opraakten.
Pasen is ook een lentefeest. Na de koude winter waarin alle voedsel van het vorige jaar is opgegeten gaat de natuur opnieuw beginnen. Dieren krijgen jongen, bomen en bloemen gaan bloeien, kuikens komen uit hun ei. Het ei is een symbool van nieuw leven. Overal in de winkels zie je lentekuikentjes en paaseieren, echte, van papier of van chocola. De mensen lopen er ook paasbest bij in hun frisse nieuwe kleren.
Veel paasgebruiken zijn afgeleid van dit niet-christelijke lentefeest, zoals het rapen van eieren. Boeren beschouwden eieren als een kiem van kracht. Ze begroeven ze in hun velden opdat ze hun kracht op de bodem over zouden brengen en voor een goede oogst zouden zorgen. Later dienden de eieren voor de katholieken ook om na de veertigdaagse vastenperiode (die na de viering van Carnaval begon) weer op krachten te komen. Met Palmpasen werden de eieren ingezameld.
Het verhaal van de paashaas vindt zijn oorsprong in Duitsland, nog voordat het Christendom hier een rol speelde. Het verhaal van de paashaas zou zijn oorsprong vinden bij de Teutonen: een Germaanse stam die in de laatste eeuw voor Christus van het wereldtoneel verdween. De stam hield er diverse mythes op na, waaronder verhalen omtrent de godin Ostara. Eén van deze verhalen vertelt hoe een klein meisje een gewond vogeltje vond. Ze bad tot Ostara om hulp. De godin kwam toegesneld. Ze zag dat het vogeltje er heel slecht aan toe was en veranderde het in een haas. Aan het meisje vertelde ze dat de haas voortaan één keer per jaar terug zou komen om gekleurde eieren te leggen.
In eerst instantie werden verhalen zoals deze van generatie op generatie doorverteld. Vandaar dat er ook verschillende versies van deze mythe rond gaan. Zo is er een andere versie waarin het kleine meisje geen rol speelt. In dit verhaal is Ostara de godin die ervoor zorgt dat de lente begint. Het verhaal gaat dat de godin in een bepaald jaar ietsje te laat was en de lente pas laat op gang kwam. Om haar fout enigszins goed te maken, besloot ze een jong vogeltje dat bijna door de kou bezweken was, te redden. Maar de kou had zijn werk al gedaan: het vogeltje kon niet meer vliegen. De godin veranderde de vogel daarop in een haas. De haas was één dag in het jaar in staat om eieren te leggen: op de dag waarop Ostara werd vereerd.
Rond de vijftiende eeuw begonnen mensen de mythes – die onderling iets verschillen, maar wel tot dezelfde uitkomst leiden – van een haas die eieren legt op te schrijven. Rond 1680 werd het eerste verhaal van een haas die eieren legt en ze in de tuin verstopt gepubliceerd. Het verhaal zou aanleiding geven tot nieuwe tradities. Duitse kinderen legden hoedjes of mutsen in de tuin en op paasochtend waren deze gevuld met eieren. Duitse immigranten zouden het verhaal en de tradities die daarmee samen waren komen te hangen meegenomen hebben naar de Verenigde Staten van Amerika. En daar namen ze deze traditie over. Gaandeweg maakten de echte eieren plaats voor chocolade-eieren en begonnen ook paashazen gemaakt van suiker en chocolade op te duiken.
In sommige landen (bijvoorbeeld Spanje en Zwitserland) worden nog Paasvuren ontstoken: de koude geesten van de winter worden weggejaagd en de lente verwelkomd. In Nederland worden Paasvuren nog steeds ontstoken in de Achterhoek.
Dit is een bijdrage van: Peter Hoogstrate
